چاقی موضعی به تجمع چربی در نواحی خاصی از بدن گفته میشود، بدون اینکه الزاماً وزن کلی بدن فرد زیاد باشد. در این حالت، فرد ممکن است وزن نرمال یا نزدیک به نرمال داشته باشد، اما در قسمتهایی مثل شکم، پهلوها، رانها، بازوها یا باسن چربیهای اضافی جمع شده باشد. شکم و پهلوها شایع ترین نقاطی از بدن هستند که در آنها چاقی موضعی ایجاد می شود.
چاقی موضعی باعث برهم خوردن توازن ظاهری بدن شده و تناسب اندام را بهشدت تحت تأثیر قرار میدهد. این نوع چاقی همچنین میتواند باعث کاهش اعتماد به نفس فرد شود و انتخاب لباس مناسب را دشوارتر کند. در بسیاری از موارد، چربیهای موضعی حتی با رژیم غذایی و فعالیت بدنی نیز بهسختی از بین میروند و برای رفع آنها به روشهای درمانی هدفمند مانند مزوتراپی، کرایولیپولیز یا دستگاههای لاغری موضعی نیاز است.
علتهای اصلی چاقی موضعی:
- ژنتیک: برخی افراد بهصورت ژنتیکی در یک ناحیه خاص از بدن چربی بیشتری ذخیره میکنند.
- هورمونها: تغییرات هورمونی، بهویژه در زنان (مثلاً در دوران یائسگی یا بارداری) میتواند باعث تجمع چربی در ناحیه شکم یا ران شود.
- سبک زندگی: نشستن طولانیمدت، کمتحرکی و رژیم غذایی ناسالم هم نقش دارد.
- استرس و خواب ناکافی: میتوانند تعادل هورمونها را به هم بزنند و موجب ذخیره چربی در شکم شوند.
روشهای کاهش چاقی موضعی:
- ورزشهای هدفدار: مانند تمرینات مقاومتی برای شکم، پهلو یا رانها.
- رژیم غذایی سالم: کنترل کالری، مصرف سبزیجات، پروتئین و کاهش قند و چربیهای ناسالم.
- ماساژ و دستگاههای لاغری موضعی: مثل کرایولیپولیز (سرمادرمانی)، کویتیشن، رادیوفرکانسی و ...
- درمانهای پزشکی: در موارد خاص، تزریق چربیسوز یا جراحی لیپوساکشن.