صورت مهمترین بخش ظاهری بدن است که در برقراری ارتباط اجتماعی و اعتماد بهنفس نقش اساسی دارد. به همین دلیل، بروز زخمها، جراحتها، سوختگیها یا اسکارهای باقیمانده بر روی صورت میتواند علاوه بر مشکلات جسمی، آثار روانی قابل توجهی نیز ایجاد کند. خوشبختانه، امروزه روشهای متنوعی برای درمان و بهبود این ضایعات پوستی وجود دارد که بسته به شدت و وسعت آنها انتخاب میشوند.
درمان اسکارهای کوچک و محدود
اگر اسکاریا جراحت پوستی کوچک و محدود باشد، معمولاً میتوان آن را در مطب پزشک و با روشهای غیرجراحی بهبود بخشید. برخی از رایجترین روشها عبارتند از:
- میکرونیدلینگ: تحریک کلاژنسازی پوست با سوزنهای ریز برای بهبود جای زخم و اسکار.
- میکرودرم ابریژن: لایهبرداری سطحی پوست بهمنظور کاهش اسکارهای سطحی و یکدست شدن بافت پوست.
- سابسیژن (Subcision): آزادسازی بافتهای فیبروتیک زیر اسکار برای هموار شدن سطح پوست.
- کرمها و داروهای ترمیمی: شامل ژل یا ورق سیلیکونی، کرمهای حاوی ترکیبات بازسازنده یا ضدالتهاب، و در برخی موارد داروهای موضعی مانند رتینوئیدها یا استروئیدها که میتوانند ظاهر اسکار را بهبود دهند.
- جراحیهای کوچک سرپایی: در مواردی که اسکار محدود است، میتوان با برداشتن بافت آسیبدیده و ترمیم دقیق پوست، ظاهر آن را بهبود بخشید.
این روشها معمولاً برای اسکارهای سطحی، زخمهای محدود یا جای جوشهای و جای سوختگی سطحی کاربرد دارند و میتوانند نتایج مطلوبی در مدت زمان کوتاه به همراه داشته باشند.
درمان اسکارهای وسیع و جراحتهای بزرگ
در صورتی که اسکار یا جراحت وسیع باشد، روشهای ذکرشده قادر به رفع کامل آن نیستند. در این شرایط، بیمار نیازمند جراحی پلاستیک است. جراحی پلاستیک میتواند با استفاده از تکنیکهای مختلف مانند پیوند پوست، جابجایی فلپهای پوستی یا جراحی ترمیمی پیشرفته، ظاهر صورت را بازسازی کرده و تا حد زیادی به زیبایی طبیعی بازگرداند.
انتخاب روش درمان
انتخاب بهترین روش درمانی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
- وسعت و عمق اسکار یا جراحت
- محل قرارگیری ضایعه بر روی صورت
- نوع پوست فرد
- انتظار بیمار از نتیجه درمان
به همین دلیل، مراجعه به پزشک متخصص پوست یا جراح پلاستیک برای ارزیابی دقیق وضعیت و انتخاب روش درمانی مناسب ضروری است.